Albumy warte polecenia

Kaban

Rammsteina znam raczej słabo - może kiedyś nadrobię. Jednego jestem pewien - na chwilę obecną żaden zespół śpiewający po niemiecku nie jest mnie w stanie przekonać do swej twórczości. W tym języku nwet "kocham cię" brzmi jak zarzynanie prosiaka.

Gandzialf

Gandzialf

JESTEM J O N A S Z
NIE JANUSZ!

dzaros

albo judasz jezus czy mojzesz...

Gandzialf

Kaban

St. Anger niesie ze sobą jak zwykle wiele kontrowersji. Uważam, że jest naprawdę dobra płyta - i nawet kombinacje Ulricha nad brzmieniem bębnów nie zespuły i nie zespsują mojej opinii. Niesłychanie przepadam za tą płytą, czuję do niej ogromny sentyment. Frustracja, potężny ładunek agresji zawarty na tej płycie trafia do mnie z ogromną mocą. Co do Load i Reload - nie dzierżę. No, chyba że w wersji z S&M (The Memory Remains, Devil's Dance).

Zibi

Janusz, jak chcesz mocnego rocka to jebnij sobie Kyussa, tegi stoner, riffy wyjebuja z butow. Nie masz tam solowek jak w Metallica'e, ale muzyka gniecie. Chcesz gitarowych wymiataczy, znasz ich... Ale czy tylko o to chodzi w muzyce?

Kaban

Myślę, że TOOL także się nada jako materiał poglądowy. Wzór zespołu idealnie zgranego, przepełnionego harmonią. Każdy z członków tej kapeli jest tak samo ważny. Tworzą całość a la kubrickowy monolit.

dzaros

Kaban

dzaros

oj kaban, bez takich

Kaban

Wybacz, Dżarosku.

Szczerze - jest to jedna z tych płyt, które chciałem opisać już dawno. Lecz za każdym razem brakowało mi odpowiednich słów. Być może teraz będzie podobnie. Cóż, nie zaszkodzi spróbować...
Panowie z Teatru Marzeń mają już taką specyficzną tradycję: wydają 2 ostre, pełne agresji albumy, by zdystansować je wreszcie nieco lżejszym, rzekłbyś - softrockowym. Nie inaczej było w tym wypadku. Mieliśmy rok 2002 i DT powitało nas Six Degrees of Inner Turbulence. Rok później światłó dzienne ujrzał genialny krążek Train of Thought. Dwa lata temu Portnoy i spółka potrzymali tradycję i wydali twór nieco dziwny w swej matematycznej ideologii - Octavarium. Krążek zawierający osiem kompozycji, będący ósmym albumem w dyskografii Dream Theater. Więcej o specyfice tego krążka możecie przeczytać na niniejszej stronie:

[link widoczny dla zalogowanych]

Muzyka jaką zawarto na Octavarium jest niesłychanie dziwna. Oszałamia wręcz swą lekkością, poczuciem głębi, przestrzeni. Myślę, że tego właśnie byłó trzeba - zarówno muzykom, jak i fanom. Myślę, że nie ma sensu rozpisywać się na temat każdego utworu - jeśli zechcecie, sami ocenicie po przesłuchaniu. Moim faworytem jest rzecz jasna niemal 24-minutowa suita. Jest to zwieńczenie prawie 40 lat istnienia rocka progresywnego. Sama kompozycja zawiera w sobie mnóstwo odniesień, muzycznych i słownych aluzji do gigantów prog rocka - niektóre kapele są wręcz wymienione w tekście, tudzież zacytowano tytuły ich kompozycji (przykład - pojawiają się dwa tytuły utworów Genesis, mianowicie The Cinema Show i Supper's Ready). Tytułowa suita jest dla mnie swoistym balsamem, aż się łezka w oku kręci.
Podsumowując - płyta nie tylko dla fanów Dt, lecz także dla tych, którzy chcieliby zobaczyć, w jaki sposób tworzy się genialne muzyczne aluzje. A w tym panowie z Teatru Marzeń są arcymistrzami. Co po raz kolejny udowodnili.

The Root Of All Evil
The Answer Lies Within
These Walls
I Walk Beside You
Panic Attack
Never Enough
Sacrificed Sons
Octavarium

Poochatch

A jak ktos kiedys przeslucha Gang Of Four - Entertainment i mu sie spodoba to stawiam flaszka!

Gandzialf

Octavarium jest tak wieelkim dziełem że aż mi brak słów...... powiem więc, że zgadzam siez Tobą, Kaban. Smile

SoViC

Ty - Abraham! czy jak tam masz.. jak tak się przyglądam wypowiedziom to sądzę, że pasuje jeszcze do tego składu płytka Green Day - American Idiot.. hehehe;p

SoViC

o kÓÓrVa

chciałem to dodać jako "gość" ale nie wyszło Blue_Light_Colorz_PDT_37

GanJa

Warto by było wspomnieć o "Californication" Red Hot Chili Peppers Cool

.
Dziwię się, że nikt jeszcze nie polecił tej płyty przede mną Razz

.
Więc, jest to nieco specyficzna płyta. Najbardziej z niej wpadły mi w ucho 3 utworki: “Californication”, “I Like Dirt” i “Around The World”. W sumie od tego albumu poznałam RHCP jakiś czas temu, jednak przez jakiś czas nie zwracałam specjalnie uwagi na ten zespół. Ten album jest lżejszy niż poprzedni "One Hot Minute", może jednym z czynników takiej zmiany była zmiana gitarzysty? Wydaje się dopieszczony, płyta jest raczej spokojna, melodyjna i przyjaźnie nastawiona dla szerokiego grona odbiorców. Najlżejszą piosenką na tej płycie jest Porcelain, Savior w jakiś sposób zaintrygował mnie, jest chyba taki inny trochę, a i te chórki Razz

. Tak jak "Black Album" Metalliki tak i "Californication" (już sam tytuł płyty jest zaskakujący) RHCP jest w pewnym sensie przełomowym albumem
zespołu. Jednak wiele fanów Metallici uważa, że to był ostatni wielki album Metallici (wierze w to, że jeszcze nie raz pokażą klasę i udowodnią że nie są "tonącym statkiem", aczkolwiek albumy wydane po "black album" też nie są złe) natomiast "Californication" nie był ostatnim wielkim albumem RHCP. Od tego albumu Red hotów coraz częściej słychać na różnych stacjach radiowych co się nasiliło jeszcze bardziej przed lipcowym koncertem w Chorzowie (a mój bilet wiąż w drodze ...ale zamówiony Razz

o_O). Czyżby od tej płyty RHCP zmieniło kurs i płyną napędzane innymi wiatrami? A jak daleko popłyną na tych wiatrach? Myślę, że bardzo daleko, już daleko dopłynęli. Może i nie zagłębiałam się nigdy zbyt szczegółowo w twórczość RHCP jednak wydaje mi się, że ten album jest zupełnie inny od pozostałych.

Krążek został nominowany do nagrody Grammy w kategorii "Najlepszy Rockowy Album". Ogólnie krążek godny uwagi „przeciętnego zjadacza chleba” ale i nie tylko.

CALIFORNICATION

1. Around The World
2. Parallel Universe
3. Scar Tissue
4. Otherside
5. Get on Top
6. Californication
7. Easily
8. Porcelain
9. Emit Remmus
10. I Like Dirt
11. This Velvet Glove
12. Savior
13. Purple Stain
14. Right on Time
15. Road Trippin'

Wink

Poochatch

a ja wole blood sugar sex magic, bo cali jest nudne miejscami i takie nostalgiczno-rzewne ;P, a bssm to prawie samo miecho (wylaczajac dwa wiadome kawalki) w ogole moim zdaniem kazda ballada to tylko zerzniecie ze stairway to heaven i HUI

Poochatch

GanJa