Wiersze

chudzi_aty

oto wyżyny wyobrazni i to co na nich powstało, poema nad poematy, powiedział bym "Panie i Panowie oto.." ale to jakoś pedalsko brzmi Razz

więc zapowiem to tak:
oooo kUuUrwa oblukajcie bo warto:

Wyżyny

Wiatr podniósł liście do śpiewu
Dzwonki rozbrzmiały w oddali
To nadzieja, to muzyka
Serce bije, serce wali

Szukałem tego w każdym calu,
Sekundzie, łzie, westchnieniu
Zostałem sam, lecz teraz
Wyjdę naprzeciw natchnieniu

Serce bije, serce wali
Musze iść, wracać szybko do siebie
Musze wznieść się na wyżyny
Musze!!! bo jak nie, to coś rozjebie

Kaban

Czas na antypoezję Kabana.

9

Karmazynowy Król na rozstaju dróg
Ostatnia zmiana ról
Potok bez słów wypływa z ust
Milczenie znaczy więcej niż wrzask

Nie jestem papierowym bohaterem
Brak mi rewolwerów
Bohaterowie umierają ostatni
Do Mrocznej Wieży nie dotrze żaden z nas

Chodź chodź przyzywam cię
Im więcej pragniesz tym masz mniej
Chodź chodź przyzywam cię
Ciągłe pragnienie jest twą rozkoszą

Będziesz jak w Hollywood
Uśpisz umysł swój
Jak w Hollywood

Winylowy pajac ze skrzypcami w dłoni
Ostatni akord rodzi ból
Tonie wśród róż krew płynie ze skroni
Więc idź są światy inne niż ten

Tworząc mity staję się jednym z nich
Perseusz Środa i Roland
Nie strzelę bohater zalał się rzewliwie
Ciągłe pragnienie jest mą rozkoszą

Chodź chodź przyzywam cię
Im więcej pragniesz tym masz mniej
Chodź chodź przyzywam cię
Ciągłe pragnienie jest twą rozkoszą

Będziesz jak w Hollywood
Uśpisz umysł swój
Jak w Hollywood

Dziewięć
Dziewięć
Dziewięć

Gandzialf

Głębia, bezdenna głębia
tak obojętna jak zasnute niebo
Tak obojętna jakby nic sie nie miało już wydażyć

A jednocześnie tak płytka...
jak kałuża w której odbija się twarz bez wyrazu
bez najmnejszego ruchu
wpatrzona w swą płytką egzystencję

Bezcelowo przechadzając się w odchłani
napotykając tylko przestrzeń
niekończącą się
ciągłą

błsyski jasnego światła są fałszywe
to tylko odbite w znudzonej swą bezczynnością wodzie
i tylko prawdziwe słońce potrafi je odmnienić
ale po co?

Aby znów rozkoszować się moją niemocą?
Aby wciąż widzieć mojabezsilność?
Zeby chełpić się moją zgubą
i zabić mnie jak obojętną mu istotę?

Po co czekać na wyrok z otwartymi ramionami?
Aby karmić się nadzieją?
Aby osunąć się w przepaść
pochylić głowę zniknąć w otchłani
zatonąć w bezdennej głębi

Aby zabić rzeczywistość
aby zniknąć jej z oczu
oddalić się
i rozpłynąć się w kałuży - lustrze zguby
Made by JooNi

SoViC

nawet nawet... styl nie odpowiada mi za bardzo, ale każdy ma swój.. tekst jest nawet fajny, przyjemny... widać ze dopracowany;) fajnie Blue_Light_Colorz_PDT_19

ImaginationAdamek

Spruchniały w śród wieków

Ssący z życia nektar
Nektar odebrany ludziom
Pochodnia jadu człowieka
Odległa od rzeczywistości

A nad namiiiiii rozgrywa sie woojnaaaa
A pod naaamiiii tworzyyy sie armiiiaaa
Wierzymy w to, bez żadnych dowodów
Lecz nacierający wraz z hordą
zły
Poczuje moc człowieka
Zgiiiiń dlaaa mniiieee

Rozpala sie
Następna gaśnie
Co?
Planeta
Taka jak ziemia, lecz odległa
Gdzie człowiek włada nad sobą
Każdy jest bogiem dla siebie
Niestety u nas, wszystko na odwrót
Wszystko na wznak

Bo nad namiiiiii rozgrywa sie woojnaaaa
Bo pod naaamiiii tworzyyy sie armiiiaaa
Wierzymy w to, bez żadnych dowodów
Lecz dość tych nedznych smrodów
Wpuść mnie tam
Chcę zawładnąć sobą sam
Zgiiiiniiieesz zaa mniiieee???

Więc teraz wszyscy
Więrzący w Boga
Przywołuję was
Stańcie naprzeciw wroga
Jeżeli jest Bóg
Jest też i Szatan

I nad namiiiiii rozgrywa sie woojnaaaa
I pod naaamiiii tworzyyy sie armiiiaaa
Wierzymy w to, bez żadnych dowodów
Więc pokażcie sobie na co was stać
Pokażcie sami SOOOBIIIEEEEEE!!!!!
Jakii jest nasz świat

Ale niektórzy nie…
Niektórzy przed tym bronią się
Zatapiają pochodnie w lawie lodu
By nie przypodobać się nikomu

Poochatch

dopiero znalazlem ta perelke (zaiste) wiec sorry za pozna odpowiedz.

Wlasciwie coz moge napisac, ja, niczym marny robak stojacy przed najwspanialsza katedra Pana (czyli Rogatej Bestii)?! Tylko autentyczne przezycia mogly pozwolic autorowi na znalezienie tak wspanialych strof, ktore mowia bodaj wszystko na wszystkie najbardziej uniwersalne tematy, a, powtarzam, ze sama prawda! Abstrahujac jednak od monumentalnych i ponadczasowych tresci warto zauwazyc zarowno perfekcjonizm formalny, piekno i doskonalosc stylizacji (te wydluzone "SOOOBIIIEEEEEE!!!!!" wyjete niby z archiwum gg, ktore jest przeciez symbolem epoki) jak i nowatorstwo w kazdym niemalze detalu (np. rymy: lodu-nikomu - bravissimo!!) tudziez w najwyzszym stopniu postmodernistyczny intertekstualny dialog z najwazniejszymi dzielami ludzkosci (w tej liczbie takie majstersztyki jak Reign in Blood i Master Of Puppets, lecz rowniez kongenialne utwory grup Deicide, Morbid Angel, Children Of Bodom i in.)

DejaVu

Kiedy powtarzamy te proste słowa..
czujemy spokój na sumieniu i odciążenie na sercu...
"Bo żadne z nas nie ucierpi"
Kiedy patrzymy na siebie chcąc uspokoić nieświadome pragnienia
Widzimy tylko dwa wygaszone ciała,dwie nikłe postury
"Bo przecież od jednego nic nieznaczącego spojrzenia żadne z nas nie ucierpi"
Za sny kara nas ta szara rzeczywistość
Bo przeciesz ksiącia na białym koniu-nie ma
On w swojej bajce ma królewne...
Ja mam sfatygowany splamiony nocną kawą koc
On w swojej bajce ma miłosc-ja nie gojący się slad pogardy
A mówiełeś,ze "Żadne z nas nie ucierpi"
Nie zdąże pisnąc,ruszyć się bo jak fala delikatnie i płynnie spojrzysz w moją strone
Lecz tak jak i fala przy brzegu uderzysz i powiesz
"Nie płacz...żadne z nas nie ucierpi"
A ja Ci wierze bo wiara uskrzydla największe cierpienie
Lecz tak jak i mnie unosi tak też spala ją siła słońca
Więc spadam głową w dół powtarzając
"nie jesteś lepszy ode mnie żadne z nas nie ucierpi"
A nóż wyrzuciłam do morza...

Kaban

Podoba mi się. Generalnie jestem zwolennikiem przeróżnych zabaw forma etc. i niezwykle przypadło mi do gustu wplatanie wersów tworzących po zestawieniu całość, przywodzącą na myśl łudzącego się kochanka. Podoba mi się także zastosowanie odpowiednio wyważonych metafor - nie są one przesadnie wyszukane, ale za to genialnie budują oszczędną, subtelną stylistykę.

Srogie Very Happy

DejaVu

Jesli to opinia do mojego wiersza to bardzo dziękuje:)

DejaVu

Pamiętasz... mój barwny malarzu...
Pamiętasz historie mojego życia???
Pytałeś o nią...nim swoim cienkim pędzlem usadowiłeś moja małą istotę na szarym płótnie
A ja z zaklejonymi ustami ,wydająca z siebie tylko piskliwe jęki-nie mogłam ci jej opowiedzieć
Mówiłeś do mnie tak prosto...lecz nie składnie
To płótno...jestem na nim...
Siedzę w skarconej pozycji na obdartym krześle
Nie czuje...nie mówię
A łza która mi namalowałeś nie chce spłynąć
To kara???
A ten obraz ????To tez ja??
tak...to ja...
Wydobywam się z wielkich oparów pychy i zuchwalstwa
Idę przed siebie zahaczając to o domalowane, wystające kamienie...
To o swoje próżne cienie...
Dlaczego jest ich tak dużo????
Tak wiele we mnie nie ogarniętych osobowości?
Tak wiele fałszu i braku wartości...szacunku dla innych?
Mój barwny malarzu...namaluj mi...
Błękitne niebo...i wodę...czystą wodę
Nie zniosę dłużej kamienistego posmaku
Mój barwny malarzu-chce podziękować...
A zresztą to tylko moje chore myśli...
Mój barwny malarzu...
a zresztą ...i tak nie usłyszysz

Kaban

Wizje bardzo sugestywne, choć w moim odczuciu aż nazbyt przytłaczające. Kompozycja rozmywa się niekiedy przez zastosowanie zbyt wielu pytań retorycznych.
Ogólnie rzecz biorąc bardzo podoba mi się klimat literatury gotyckiej zawarty w tym tekście. Mógłby służyć np, jako podstawa jakiejś miniaturki filmowej.
Nie jestem specjalistą, ale popracowałbym nieco nad kompozycją - więcej odwagi w zabawie stylistyką.

Podkreślam, iż powyższa opinia nie jest pisana "pod publiczę". Cool

SoViC

jak się zdobędę na odwagę to też coś wrzucę ze swoich dzieł Embarassed

na razie podziwiam twory DejaVu.. podoba mi się Wink

trochę zbyt smutne i trochę za ciężkie, brakuje trochę bardziej wyrafinowanych metafor, takiego smaczku, który nadałby temu wszystkiemu odpowiedniego brzmienia, ale ogólnie zajebiste Very Happy

ale się rozkręciłem Razz

pozdrawiam;)

dzaros

zgadzam sie z kabanem Wink

Kaban

SoViC

mówię o tym, że niektóre przenośnie są zbyt płytkie... czytelnik czytając je wie o co chodzi.. nie zagłębia się mocniej w sens wiersza tylko czyta niczym gazetę wyborczą (nie mówię o całym wierszu tylko o kilku konkretnych przypadkach - bez urazy)większość wiersza jest pierwszoklaśna Razz

.. widzę tutaj przemyślane działanie ze strony autora na psychikę czytelnika, lecz czegoś mi brakuje - tak jak to powiedziałem - takiego smaczku, pkt. kulminacyjnego.. bardziej hm.. tragicznego? ale i tak podziwiam

Kaban

A jakiś przykład płytkiej metafory co by nie być gołosłownym? Co do zakończeń - są bardzo tragiczne. W jednym wersie zamknięty jest cały sens wypowiedzi, będący zarazem doskonałym wybornym podsumowaniem charakteru podmiotu lirycznego, zdającego sobie (w obu przypadkach) z bezzsensu miłości(?).

Mój barwny malarzu...
a zresztą ...i tak nie usłyszysz

A nóż wyrzuciłam do morza...

Oba wersy przypominają nieco haiku, które - z racji ascetycznej budowy - porażają czytelnika szalenie trafną puentą. Nie wiem, czy był to świadomy zabieg, ale z całą pewnością się sprawdził.

SoViC

zauważ, że wiersze (a zwłaszcza drugi) mówi caly czas o jednej sprawie.. o zatraceniu się w pokorze i zrozumieniu swego błędu popełnionego świadomie.. zrozumianego oczywiście dopiero po fakcie, jednak... dążąc cały czas do czegoś, na sam koniec traci nadzieję.. trochę hm - jakże dramatyczne, jednak nadto spodziewane - nie sądzisz? trochę wkradło się tutaj za dużo pobłażliwości dla własnych uczuć, wybaczenie sobie samemu - 'bo przecież się skończyło'.. "mój barwny malarzu, a zresztą... i tak nie usłyszysz" .. próba hm.. udana próba powrócenia do codzienności za sprawą sztucznego wyjaśnienia sytuacji.. szkoda jednak, że tylko samemu sobie(a i tak nie do końca), pozostawiając swój własny rozum na rozstaju, myślami drążąc 2 kierunki jednocześnie, chociaż nie skupiając się zbytnio na tym Wink

pozdrawiam(mogę się mylić bo nie jestem jakoś super zdolny w te klocki Razz

)

Kaban

Pytałem o przykłady płytkich metafor, ale ok...

SoViC

zmieniłem temat Razz

nie piszę o zaletach i o tym co mi się podoba bo bym się nie zamknął Razz

naprawdę bardzo fajna twórczość Wink

DejaVu

Zatapiając się w błocie twojej próżności – krzyczę głośno...
"Bo to ty poległaś"
Co widzisz kiedy patrzysz w równa tafle lustra???
A co teraz widzisz-mając czarną chustę na oczach???
Choć zatańczysz w dziecięcym teatrzyku ,będziesz moją lalką
Ubrana w koronki pacynką którą mogę sterować
Skacz!
Machaj!
Tańcz!
Zobacz dzieci się śmieją...
Są szczęśliwe...a ty?
Namalowałam ci taki piękny uśmiech ,a mimo to wygląda ironicznie.
Pod ścianą stoją twoi przyjaciele
Sama ich tam ustawiłaś
Zakleiłaś im usta ,związałaś ręce...czego się obawiasz?
Że powiedzą to samo co ja ...że poległaś???
Zobacz na tego jedynego...kocha ciebie kochać
A ty nienawidzisz go znosić

Nie przestawaj tańczyć..!!!
A zresztą...poco tobą manipulować...robić ten cały banalny cyrk
Trzymaj ten drewniany ster...i tak juz za bardzo zniżyłam się do twojego poziomu...
Moje sumienie jest czyste...a kiedy będzie zaniepokojone to ukoi je jedna myśl
"Że to ty poległaś..."

uważam ten wiersz za najgorszy z tych trzech któe tu umieściłam...ale warto usłyszec co w nim jest nie tak:)